เมื่อไหร่ละครไทย จะนำสังคมไปในทางที่ดี

ปัจจุบันละครไทยมีทั้งที่สะท้อนสังคม และนำสังคมไปในทางที่ดี แต่ส่วนใหญ่แล้วที่จะนิยมกัน ก็จะเป็นพวกสะท้อนสังคมซะมากกว่า ถามว่าเพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะว่า คนเข้าถึงง่าย เข้าใจง่ายยังไงล่ะครับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องยาเสพติด เรื่องความรุนแรง เรื่องเพศ เรื่องความรักผิดๆ ฯลฯ ก็อีกเยอะล่ะครับ ก็ไม่รู้เรียกว่า สะท้อนสังคม หรือเอาแค่ชีวิตจริงมาทำละครกันแน่

แต่เชื่อเถอะครับว่า มันไม่ได้ทำให้สังคมดีขึ้นสักเท่าไหร่หรอกครับ ดีไม่ดี นำพาสังคมไทยดำดิ่งลงไปอีกด้วยซ้ำ

จะยกตัวอย่างทีละข้อๆ ที่เห็นในละครไทย แล้วมันไม่ได้ช่วยให้สังคมไทยดีขึ้นเลยก็แล้วกันนะครับ

เรื่องยาเสพติด ที่เห็นๆส่วนมากเลยก็คือ เจ้าพ่อ นี่เลยยยย รวยมาเลย มีอิทธิพลสุดๆ มีเงินเยอะแยะ แต่ถามว่ารวยเพราะอะไร ในละครก็บอกว่า มีการยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดนั่นเอง แม้ว่าในตอนท้ายเรื่องเจ้าพ่อจะโดนจับ แต่ถามว่า ความรวยที่เห็นในละคร คนธรรมดาๆที่ดูละครอยากรวยมั้ย ตอบได้เลยว่า อยากรวยแน่ๆ และมันก็ทำให้คนธรรมดาๆ มุ่งหายาเสพติดเพื่อหวังรวยยังไงล่ะครับ

เรื่องยาเสพติดอีกนิดหนึ่ง จะมีบทของวัยรุ่นติดยาเสพติดครับ แล้วในละครก็ช่วยกัน จนในที่สุดก็หายติดยา หรือถ้าเป็นตัวร้ายก็อาจจะตาย ถามว่า มันสะท้อนสังคมมั้ย มันก็สะท้อนสังคมแหละ แต่มันก็สะท้อนมากี่ปีแล้ว มันช่วยสังคมมั้ยล่ะ ผมว่าไม่นะ ดีไม่ดี วัยรุ่นอยากลองยามากกว่าเดิมอีก เพราะคำว่าสะท้อน มันก็เหมือนส่องกระจก ส่องเจออะไรไม่ดี ก็มีโอกาสเลียนแบบได้นั่นเอง

ทำไมไม่ทำละครที่ตัวละครทำอาชีพดีๆ เป็นตัวอย่างดีๆ รวยเพราะขยันทำงานล่ะ แม้มันจะเพ้อฝัน ขายฝัน แต่มันก็ไม่ได้ทำให้สังคมแย่ลงนะ ถ้าไม่เชื่อ ถามกัปตันอเมริกาดูสิ

เรื่องความรุนแรง ในละครมีเยอะมากที่เอะอะตบ เอะอะกระทืบ จิกหัว รุมทำร้าย เจอคู่อริ เรียกพวกไปรุม ความรุนแรงทั้งน้านนนน อยากจะถามว่า ทำไปทำไม ยิ่งทำก็ยิ่งเป็นตัวอย่างให้สังคมไปในทางแย่ๆ อยากให้คนไทยไม่ใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา แต่ละครแม่งตีกันโครมๆ แล้วคนไทยที่ดูละคร ก็เลียนแบบกันไปสิครับ อย่าบอกว่า ก็คนที่ใช้ความรุนแรงไม่มีหัวคิดนะ เขาคิดแหละ แต่คิดแบบในละครไง

ถ้าในละครสู้กันด้วยคำพูด สู้กันด้วยเหตุผล เถียงกันแทบเป็นแทบตาย แต่ก็ไม่ลงมือเลย มันจะดีกว่ามั้ย ถึงจะคันไม้คันมือเต็มที่ แต่ก็เป็นคนที่คิดได้ เลยไม่ลงมือ แบบนี้จะดีกว่ามั้ย อ้างอิงความเป็นจริง ความเป็นมนุษย์ ทำละครนำสังคมดีๆ คนก็ไม่ใช้ความรุนแรงได้นะครับ

เรื่องเพศ อันนี้หนักเลย สาหัสมาก ที่เราเรียกกันว่าละครตบจูบนี่ ตัวดีเลยครับ พระเอกตบนางเอก ทำร้ายนางเอก แล้วลงท้ายที่ พระเอกข่มขืนนางเอก จนสุดท้าย พระเอกก็ได้นางเอก แอร๊ยยยยย ใครแม่งคิดพล็อตนี้วะ อุบาทมาก รู้มั้ยว่าในสังคมมันเลียนแบบกันเยอะมาก ความคิดของผู้ชายที่อยากได้ผู้หญิงสักคน ต้องข่มขืน แล้วสุดท้ายก็ทำดีด้วย สุดท้ายจะได้เป็นแฟนกัน เชี่ยยยย แม่ง คิดได้ไงวะ

หรือนางตัวร้าย อยากได้พระเอก ต้องอ่อยพระเอก ให้พระเอกเอากูให้ได้ แล้วพระเอกก็จะเป็นของกู แอร๊ยยยยย นี่ก็อุบาท ใครคิดวะ บางทีในเรื่องนางร้ายอ่อยจะได้พระเอกนะ แต่จบที่นางร้ายโดนทิ้ง เอ้าาาา อิหยังวะ แบบนี้ก็ได้เหรอ พอสังคมเลียนแบบ ก็กลายเป็นว่า ความมั่วในเรื่องเพศมันกลายเป็นเรื่องปกติในสังคมไปซะแล้ว

หรืออีกบทคือ นางร้าย(อีกละ) อ่อยพระเอก แต่พลาดเว้ยเฮ้ย โดนตัวร้ายข่มขืนแทน แล้วแม่งสุดท้ายก็ได้กันไปเฉยเลยก็มี หรืออีกสักบท นางเอกโดนตัวร้ายข่มขืนเว้ยเฮ้ย แต่สุดท้ายไม่เอาตัวร้าย ไปได้กับพระเอกแทน แอร๊ยยยยย ฟิน...ไม่ใช่ละ เนี่ยครับ เรื่องเพศในละคร บางทีมันก็ทำให้สังคมมองเรื่องเพศเป็นเรื่องปกติไปแล้ว เพราะในละครมีให้เห็น จะมั่วขนาดไหน ยังไงสุดท้ายก็ได้ใครสักคนเป็นคู่แหละ มันก็เลยมั่วกันสุดๆไปเลย

เรื่องเพศเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์นะครับ แต่มันจะดีกว่ามั้ยถ้า มันเกิดจากความสมยอม ไม่ใช่การข่มขืนน่ะครับ แล้วก็ต้องยอมรับว่า ตอนนี้โลกเปิดกว้างมากขึ้นจริงๆ การมีเซ็กกันหลากหลายขึ้น ทั้งเพื่อหาเงิน(ไซด์ไลน์) ทั้งเพื่อความบันเทิง(FWB) หรือมีทั้งแบบสลับคู่(SWING) ไม่ว่าจะรูปแบบไหน ก็ไม่อยากให้ละครนำมาใส่ในละครครับ ปล่อยให้เป็นเรื่องของสังคมจริงๆมันไปจะดีกว่าครับ

เรื่องความรักผิดๆ อันนี้ก็เข้าข่ายเมียน้อยล่ะครับ ละครหลายเรื่องนะ มีบทเมียน้อย ซึ่งมันก็นำพาสังคมให้อยากเลียนแบบนะครับ รวมไปถึงเรื่องฝ่ายหญิงมีชู้ด้วยก็มี มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรนำมาใส่ในละครเลยครับ เพราะคนที่เป็นน้อย หรือเป็นชู้ในละครนั้น โคตรจะสบายเลยครับ มีเงินใช้ มีที่อยู่สบายๆ แม้ตอนจบจะพัง แต่คนที่เห็นในละคร ก็อยากลองในชีวิตจริงใช่มั้ยล่ะครับ มีเงิน อยู่สบาย เสียแค่ตัวเอง ใครไม่อยากทำล่ะ

ที่ผิดๆอีกเรื่องคือ พระเอกมีแฟนอยู่แล้ว แต่ไปเจอนางเอก ก็เลยเปลี่ยนสถานะของแฟนพระเอก ไปเป็นนางร้ายเฉยเลย คิดดูดีๆนะครับ จริงแล้ว นางเอกแย่งพระเอกมานะครับ ถ้าในชีวิตจริง มันสมควรเหรอครับ หรือจะบอกว่า เขาแค่แฟนกัน พระเอกยังมีสิทธิเลือก แล้วแฟนพระเอกล่ะครับ ทำไมเขาต้องเสียสละให้นางเอกด้วยล่ะ ทำไมเขาต้องถูกคนเกลียดเมื่อเขาอยากได้พระเอกซึ่งเป็นแฟนของเขาคืน

จริงอยู่ว่าในสังคมจริงๆมันก็มีเรื่องแบบนี้อยู่เยอะ แต่ก็อยากจะถามว่า แล้วทำไมละครต้องนำสังคมด้วยการแย่งคนที่อยากได้แบบนั้นด้วยล่ะครับ มันเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีไม่ใช่เหรอ คนอาจจะคิดว่า ฉันเป็นนางเอก ฉันเป็นพระเอก ฉันต้องได้คนที่ฉันอยากได้ เพราะในละครทำได้ ฉันก็ต้องทำได้ แบบนี้มันก็มีจริงๆนะครับ คนมักคิดเข้าข้างตัวเองเสมอแหละ

เอาล่ะครับ พอเท่านี้จะดีกว่าครับ ผมก็แค่บ่นล่ะครับ เพราะอยากเห็นละครไทยก้าวหน้าจากในอดีตครับ หลุดพ้นจากเรื่องยาเสพติด เรื่องความรุงแรง เรื่องเพศ เรื่องความรักผิดๆ น่ะครับ

มันจะดีมากเลยถ้าละครไทยนำสังคมไปทางที่ดีเช่น คนรวย ก็รวยเพราะทำงานสุจริต, ทะเลาะกันด้วยเหตุผล ไม่ใช้ความรุนแรง, ไม่มีการข่มขืนกันในละคร รวมไปถึงไม่มีฉากเซ็กในละครเลย และไม่มีการแย่งชิงแฟนกันในละคร เอาแค่คนโสดๆมาเจอกันไปเลย

แต่ก็นะ ถ้าไม่มีบทพวกนั้นที่ว่ามา ละครก็คงจืดชืด ไม่สนุกแน่ๆเลย แต่ถ้าไม่เริ่มทำละครดีๆสักที แล้วเมื่อไหร่สังคมไทย จะดีขึ้นสักทีล่ะครับ จริงมั้ยครับ

ขอบคุณครับ

ต.ต้น

9 กุมภาพันธ์ 2564